Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Snowdrops


Wat een geluk dat het in de nachten nog koud is. De sneeuwklokjes staan er
 nog steeds op 7 maart.






Loes en ik gaan er dan ook nog graag op uit om van deze gelegenheid gebruik te 
maken. We rijden naar Hilverbeek. Weer een nieuw plekje ontdek waar ze 
in vele getale staan.






We willen het alle twee anders doen dan de voorgaande jaren, maar helaas ik val 
weer in het zelfde. Dit is gewoon wat ik leuk en
 mooi vindt.






Misschien met een ander kleurtje...maar het verdubbelen en een vage sneeuwklokje
 op de achtergrond, ik ben blij dat ik het kan vinden.






De sneeuwklokjes staan hier dan wel met heel veel, maar het zijn allemaal 
kleine groepjes wat zich gevormd heeft. 






Ik hop nu ook van polletje sneeuwklokjes naar polletje sneeuwklokjes, terwijl
 ik normaal altijd wel een poosje kan zoet zijn bij één sneeuwklokje. 






Ik duik er weer boven op, ik zie echt niet hoe ik het anders 
kan doen. 






Een groepje dan..?? het is het zelfde effect, alleen met een
 paar meer.






En zo komt er een eind aan de sneeuwklokjes tijd. We gaan echt naar de lente, 
leuk om weer alle andere bloempjes boven te zien komen. 

Gaat weer een drukke tijd worden, nu maar duimen dat het weer een beetje
 mee werkt op de zondag.

Datum: 7-03-2016

Nijlânnermole




In 1624 werd de polder bedijkt, echter vond al in 1625 een doorbraak plaats. De eerst molen stond nabij de Zoolsdijk aan het noordelijke eind van de Grote Middenlaan, dus niet op de plaats van de huidige molen. Op een keert uit 1659 staat de oude molen aangegeven.






In de jaren 1767/70 lieten de gecommitteerden van het Workumer Nieuwland voor 1700,00 gulden door Egbert Dirks een nieuwe molen bouwen. Deze molen kreeg een vlucht van 60 voeten (= koningvoet van 0.326 m ofwel 19,56 meter). Waar deze molen werd gebouwd is niet bekend, echter niet op de plaats van de eerste molen.

Gelukkig had men bij de bouw van deze molen, de eerste laten staan. Want al snel bleek dat de tweede molen niet voldoende water kon verzetten. Blijkbaar was er in de vergadering al verzet geweest om een kleinere molen dan de bestaande neer te zetten, want een van de gecommitteerden, Joh. Koopmans, kon onder vele adhesiebetuigingen verklaren dat wegens het onvoldoende malen in februarie 1775 in had gegrepen: hij stelde de oude molen, de tegenwerking van de molenaar en de voorstanders van de nieuwe molen ten spijt, weer in het werk. De oude molen was toen ruim 150jaar oud en in geen drie jaar onderhouden, maar kennelijk nog steeds maalvaardig.



Na een overstromingsramp in 1776 werd in de jaren 1784/1785 wederom een nieuwe molen gebouwd met een vlucht van 76 voeten door Widmar Sipkes. Dit is de huidige molen, de derde voor dit waterschap. Gecommitteerden van het Workumer Nieuwland verkochten ( volgens een advertentie in de Leeuwarder Courant) op 30 december 1784 op afbraak: 'een groote oude Scheprads Watermolen van 86 voeten Vlugt waarvan eenige Raderen etc. tot gebruik in een nieuwen Schroefmolen zijn uitgenomen', zoo denzelven Moolen is staande in gedagte Polder'. Dit waren het bovenwiel en de bonkelaar. De nieuwe molen heeft blijkbaar wel voldaan, want die heeft het tot de helft van de 20ste eeuw volgehouden.

In 1950 werd in de molen een dieselmotor geplaatst en de vijzel vervangen door een veel breder exemplaar, met een doorsnee van 1,80 meter. Vanaf 1972 was het Waterschap Tusken Mar en Klif eigenaar, in 1988 werd dit de Workumer Molenstichting.






Een restauratie in 1987, toen onder meer nieuwe roeden werden gestoken, kostte het 182.000 gulden, In 2006 werd de grote, uit 1950 daterende, motorvijzel vervangen door een exemplaar met een diameter van 1.40 meter, veel geschikter voor windkracht. Niet voor niets is deze molen vervolgens door het Wetterskip Fryslân bestemd tot reservegemaal in geval van ernstige wateroverlast.






De lange spruit bestond uit twee stukken met een lange schuine las aan elkaar gezet, het geheel is voorzien van stalen stroppen; in 1986 werd dit weer één lange, nieuwe balk. De ijzerbalk is van onderen in de voeghouten gekeept en loopt aan weerszijde van de voeghouten door tot even voorbij de bovenring, die aan de ijzerbalk bevestigd is met stalen stroppen. In het verlengde van de ijzerbalk zijn stukken ingezet in de spanring. Uit dit alles zou men kunnen opmaken dat de huidige ijzerbalk vroeger ook een lange spruit was en dat de latere lange spruit een wijziging in de constructie is.






Grappig is dat de onderdorpels van de dakkisten in de rieten romp met dakpannen zijn belegd. Dit dateert van het vervangen van het rietdek uit 1950 en moest later, hoewel dus niet origineel, gehandhaafd blijven.







Winterpracht


Half februari hebben we nog een paar koude ochtenden en daar maak ik gebruik van om 
weer een klein rondje te maken bij mijn beuren op de dijk.






In een tuin die niet gemaaid is kom ik dit siergrasje tegen. Gelukkig hebben deze 
mensen het druk gehad met de verbouwing van hun huis.






Daar kan ik nu languit in de tuin gaan liggen. Wat is het een mooi gezicht door 
de lens heen, Thuis gekomen is het toch heel druk allemaal.






Gelukkig ook een paar rustige plekjes weten te vinden. De buurman kwam
 nog even kijken wat ik hier nu in zag. Met de voorbij rijdende auto's
 krijg ik verschillende kleurtjes in de achtergrond. Toen ik de foto's aan 
hem toonde was hij verrast. Ik heb hem nog even bedankt dat ik zo maar
 in zijn tuin mocht rond kruipen, je kan nu precies zien waar ik gelegen heb. 
Geen probleem, volgend jaar zal het er hier heel anders uitzien, denk dat
 ik dan niet zo mag rollebollen. 






Ook bij de oprijlaan van de buren aan de overkant staan de prachtige
 voorjaarsbloeiers, de sneeuwklokjes, en met een beetje rijp om de 
bloem is het best een mooi bloempje.






Helaas heb ik nog niet zo veel zon op dit plekje. De zon moet eerst boven
 de bomen uit komen op dit plekje.






Blijf hier toch even proberen of er nog leuke foto's uit 
kunnen komen.






Wanneer ik hier klaar ben ga ik toch even een plekje zoeken waar de
 sneeuwklokjes al wel in de zon staan. Dan maar iets minder
 rijp op de bloem.







En wanneer de zon er op staan te schijnen, dan gaan ook de bloempjes open. 
Zo zie ik ze toch het liefst met een klein groen randje.






Sommige sneeuwklokjes weten nog niet wat ze willen, De zon komt er 
wel aan, maar ze staan nog in de schaduw, Ik krijg het ook koud en loop 
weer langzaam naar huis.






Net als deze krokus is het mooi geweest voor deze ochtend, het is rond de klok 
van 10uur en de mannen hebben vast wel zin in een kopje thee of koffie. 






Ik kom er ook achter dat er op de dijk best wel veel leuke plekjes en onderwerpen 
aanwezig zijn om op de kiek te zetten. 

Datum: 13-02 en 16-02-2016

Altweiber Sommer Oostenrijk - Verona



Dit was voor mij een verrassing, na de Oostenrijk rit door rijden naar 
Verona, cq Venetië. Venetië staat al heel lang op mijn verlanglijstje en nu
 gaat het er dan van komen. 

Het weer ziet er redelijk uit en de keuze is gevallen we rijden naar Verona, ik verklapte
 het al een klein beetje in deel 7 van de reis, We zijn vroeg vertrokken om 
vanuit Zell am See naar Verona te rijden.


Gelukkig gaat Tommy om Verona heen om bij Hotel Leon Dóro aan te 
komen. Het 4 sterrenhotel ligt op 800 meter van het treinstation Porta Nuova 
en 15 minuten lopen van de historische binnenstad. 






Het is een indrukwekkend gebouw wanneer je aankomt rijden en de auto's
 staan op een afgesloten parkeerterrein. Een ideaal hotel om morgen
 naar Venetië te gaan






Er zijn vele grote open ruimtes en zeer luxe kamers. Tegenwoordig is het 
wel handig wanneer er over gratis WiFi is, en dat is er gelukkig, even een
 paar foto's naar huis toe zenden. Niets geen kaartjes meer die bij het
 thuis front aankomen wanneer je al thuis bent


.



Wat is het een gezellig en warm hotel. Hier is echt heel veel aandacht 
aan gegeven.











Overal waar je loopt staat iets opgesteld waar je ogen even naar 
moeten kijken.






En waar een foto van gemaakt moet worden. Hoe verzinnen ze het, en het is
 bij elkaar zo'n mooi geheel geworden.











Nadat we de koffers naar onze kamer hebben gebracht en deze foto's hebben 
gemaakt gaan we richting Verona. Het is de straat oversteken en een klein
 stukje lopen en we staan op het plein.






Porte Nuova


Van lijnen op de weg hebben ze hier nog niet van gehoord.  Er wordt ook 
veel getoeterd.

Verona is een stad in Noord-Italië. De stad ligt ten oosten van Milaan en ten westen van Venetië. De binnenstad van Verona staat sinds 2000 op de Werelderfgoed van UNESCO. 

Veel transport van goederen gaat door Verona heen, door een gunstige liggen ten opzichte van Centraal-Europa aan de Brenner.

Na Rome heeft Verona de meeste bouwwerken uit de Romeinse periode. In 1239 overstroomde de stad, waarna zij herbouwd werd.






Portoni della Brà, vormt met zijn twee bogen als het ware de toeging
 tot de Piazza Brà, waaraan ook de beroemde arena gelegen is.






Het Piazza Bra, het plein waar de arena staat.






Vittorio Emanuele II verkreeg op 17 maart 1861 de titel Koning van Italië 
zodat hij de eerste koning werd van verenigde Italië, een titel die hij droeg 
tot aan zijn dood in 1878. De Italianen gaven men de bijnaam 
Vader des vaderlands :Padre della Patria.










Het Teatro Romano, een Romeins theater uit de 1e eeuw 
voor Christus. 






Het Romeinse amfitheater uit de 1e eeuw na Christus, de Arena, is het op
 twee na grootste amfitheater in de wereld, alleen het Colosseum in Rome 
en het amfitheater in Capua zijn groter. Het heeft een uitstekende akoestiek,
 die per ongeluk werd ontdekt werd in 1913 toen een operazanger wilde 
oefenen op zijn rol als Radames in Aida. De Arena biedt plaats aan
 ongeveer 20000 toeschouwers, van wie het merendeel nog op de
 originele stenen zittingen plaats kan nemen.


























Na even op een terrasje gezeten te hebben gaan we de winkel straat in. Dit moet 
je ook zeker gezien hebben. Alle luxe merken zijn er aanwezig. En natuurlijk 
mensen kijken.






Furla tassen, de winkel waar alle tassen staan van dit merk.






Aansluitend aan de winkel straat ligt het plein Piazza delle Erbe, 
een middeleeuws plan vlak bij het oorspronkelijke 
Romeinse forum.






Gelukkig zijn er nog veel muurschilderingen zichtbaar.
















We hebben een plattegrond van Verona gekocht maar het dwalen door de stad 
en de bordjes volgen gaat allemaal prima. De plattegrond is niet uit de
 tas geweest.






Bij Piazza delle Erba slaan we rechtsaf richting Romeo en Julia. We moeten eerst
 een poortje onder door voordat we op het pleintje staan waar het prachtige beeld
 van Julia staat. En kan je vertellen het is er druk. Vooral de mannen willen
 even aan de borst zitten en op de foto gaan met Julia. Maar we staan met 
een paar fotografen alleen maar te zuchten want dit willen wij natuurlijk niet
 op de foto, ik heb veel geduld maar ik kan mijn mond niet houden en zeg er 
iets van dat de fotografen nu ook even een klein momentje willen om de foto 
te maken en gelukkig snappen de mensen om ons heen wat er 
bedoeld wordt.






De Casa di Giulietta: Skakespears Romeo en Julia speelt zich af in Verona.
Hoewel hij het zelf nooit de stad heeft bezocht, heeft hij haar veel bekendheid
gegeven met dit werk. Het personage van Julia is gekoppeld aan een echte
vrouw, die in de Via Capello heeft gewoond. Haar huis staat er nog, maar
 het balkonnetje is er in de jaren 30 aan vast gebouwd. Op de binnenplaats
 staat  een bronzen beeld van de jongedame. Een legende wil dat wie 
haar rechterborst beroert geluk in de liefde zal kennen.












De slotjes om je liefde te vereeuwiging, dit had ik thuis gelezen dat het er was
 en een slotje mee genomen. Ons slotje hangt er ook tussen. 





















Het Castel San Pietro, een middeleeuws kasteel op de gelijknamige heuvel
 aan de oostelijke oever van de Adigerivier met adembenemend
 uitzicht op het oude centrum











San Tomaso Cantuariense











De Ponte Pietra, een Romeinse brug uit de 1e eeuw v. Christus.










































San Giorgio in Braida, de kerk ligt in de middeleeuwse wijk Veronetta.
 Gebouwd in de zestiende eeuw.

















Teatro Romano































Gotische kerk van Sint-Anastasia




































Piazza dei Signori






De Torre dei Lamberti.




























Het Piazza dei Signori, een plein ontwikkeld in de bloeiperiode van Verona,
 tijdens de heerschappij van de Scaligeri. Het plein is omgeven door
 historische, monumentale gebouwen en kerken. In het midden van het plein
 staat een beeld van Dante Alighieri, één van de grootste dichters en
 schrijvers uit de Middeleeuwen, bekend van La Divina Commedia.











De Arche Scaligere, een indrukwekkende groep van vijf Gotische monumenten
 van de machtige della Scala dynastie, die van 1262 tot 1382 heerste over
 Verona en een groot deel van Noord-Italië.






En zo komt er weer een eind aan een super leuke dag. We lopen terug naar 
ons hotel om morgen te vertrekken naar Venetië. 

Zaterdag 03-10-2015 - Verona