Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Corsa Mille Miglia - Dinsdag 13 Mei 2014


Vandaag een rustdag.

Optioneel is er een rondje Lago Maggiore en Lago d'Orta.
Het is in de ochtend rustig aan doen, we gaan 126 kilometer rijden en
 hebben dus alle tijd. Ik kan alleen niet uitslapen en om Sjaak niet wakker te
 maken pak ik de camera en ga even buiten spelen.







Rondje om het hotel en ben ik de enige 
die wakker is..??







Ik zie dat de lunch bijna klaar is, maar ik loop nog even 
verder over het terrein.








Wat is het muis stil, er loopt wel een weg langs dit hotel maar er
 rijden heel weinig auto's.







De middelste kamer naast het rode vlak, zonder balkon, 
is onze kamer.







En dan heb je dit uitzicht. 

Gisteren toen we aankwamen zag ik in een schim een mooi kerkhof. 
Loop daar even heen en voel dat het zonnetje op de
 rug begint te prikken.







Dit is zo indrukwekkend, kerkhoven zijn in het buitenland zoveel anders 
als bij ons. Vooral de oudere graven, om even 
stil van te worden.





















Had wel even schik in mijn zelf, er vliegen heel veel zwaluwen rond 
de kerktoren, ik dacht nog "stel dat de klokken gaan luiden" en ik 
loop daar en de kerk slaat 8uur, alle vogels schrikken zich dus elk
 uur een hoedje. Hoe is het mogelijk dat ze dan daar nog 
een nestje gaan bouwen. 








Na nog een paar foto's gemaakt te hebben begint het buikje toch 
wel te rommelen, ik begin trek te krijgen. Loop terug en Sjaak 
is gelukkig wakker. Even onder de douche en heerlijk 
van het ontbijtje genieten.







Er hangen mooie foto's in de eetzaal en vraag waar dat is, er zijn zoveel eilanden
 in deze omgeving en het is eiland Isola San Giulio.  Daar wil ik als eerste heen. 
Ik hoor in de wandelgangen dat het rond de klok van 10uur wel eens goed 
kan gaan regenen.  Alles in de auto, tommy ingesteld en we gaan 
er weer een heerlijke dag van maken.








We zijn bij de eerste bocht al de weg kwijt, we mogen hier niet in met de auto
 en tommy wil toch echt dat we verder gaan. We keren bij Hotel Villa Crespi
en moeten uitwijken voor een treintje. Wat is nu het geval, we zijn er 
al bijna. Het is maar een klein 
stukje lopen. 







Onderweg zien we een salamandertje zitten. 
Altijd mooi om te zien.







Wanneer we naar beneden lopen, komen we deze daken met schoorstenen
 tegen, zal dit echt nog werken..??







Het is niet echt stijl naar beneden, wel smalletjes en goed in de gaten
 houden vanaf welke kant we zijn gekomen.






Ik hoor al mensen die niet meer weten hoe ze naar boven terug moeten. 
Ik probeer zo goed mogelijk de weg in me op te nemen, daar
 hebben we straks misschien gemak van.






Dan komen we aan bij het meer. Wat een mooie kleur heeft dat 
water toch. Het is een gezellig plein met leuke terrasjes
 en kleine winkeltjes.







We nemen geen overtocht naar het eiland, want we rijden ook nog de
 route en ik denk dat we dan wel tijd te kort hebben 
om de hele rit uit te rijden.







Isola San Giulio is een eiland in het Ortameer, het eiland is 275 meter lang 
en 140 breed.  We hadden best even een klein
 rondje kunnen doen....







De toren links is het klooster. In het klooster zijn enkele heiligdommen 
te bewonderen. Bij het bekijken van de foto's van de andere uit 
de rit, zag dit er inderdaad heel mooi uit.







We nemen het goed in ons op. Ook hoe net een boot wegvaart, het zijn 
net botsauto's op het water. De kapitein 
heeft het nergens over. 







Ook hier hebben ze de gewone eend. Even lekker wassen en daarna 
lekker alles van me afschudden. Wat een schatje, kwam steeds
 naar me toe zwemmen, hoopte op iets lekkers.








We lopen over het plein een stukje verder. We komen in een smal straatje 
en dan zie je echt hoe de mensen hier leven.  De ene straat hutje mutje 
 met de waslijn tussen de huizen in en dan even een 
klein stukje verder.....







...........staat dit giga paleis. Wat een verschil op nog geen 
50 meter lopen. 







Het huis heeft wel een natuurlijk muur, rotsen 
en palmbomen.







We lopen ook langs een kerk, een kleine maar
 heel ingetogen







Een doorkijkje naar de overkant.







Het water is zo anders van kleur dan bij ons, 
prachtige tinten.







Hier ligt vast een klein bootje. Die is nu lekker een 
visje aan het vangen.






De vruchten aan de palmboom, we stonden er eigenlijk versteld
 van dat er ook zwarte vruchten waren..

We lopen niet meer verder het dorpje in, we moeten ook nog terug naar de auto, en weten niet zo goed hoe we terug moeten lopen.  Het gaat inderdaad fout, straatjes lopen dood, niemand kan ons vertellen hoe we weer naar boven moeten lopen.  We komen op verkeerde punten uit.  Dan nemen we een trap die bij een huis hoort met een prachtige tuin,  en zo komen we weer een etage hoger uit. Nu gaat het goed komen. We lopen nu op een bekende weg en horen het treintje al.







Wat een klim, naar beneden gaat altijd gemakkelijker. We zien het hotel 
waar de auto vlakbij op het parkeer terrein staat.
 En kijk is wat een luchten







Het is 11.30 uur, er is nog geen regen gevallen, het ziet er 
alleen wel dreigend uit.

En dan gaan we nu aan de rit beginnen die in het route boek staat. Weer
 terug naar Hotel Cortese, anders kloppen 
de kilometer standen niet.  

We moeten richting Stresa, en passeren Sovazza, Gignese, boven op
 de heuvel hebben we een prachtig uitzicht. 







Het Lago Maggiore







We komen in Baveno terecht via een prachtige weg, we gaan even 
een rondje lopen.







Sjaak neemt even pauze en geniet 
van het uitzicht. 








Ik kan het niet laten, kijk en geniet mee.....maar dan met de
camera in de hand.







Waar ligt Baveno:
Baveno ligt aan de westelijke oever van het Lago Maggiore, het dorp ligt
 tussen het chique Stresa en de stad Verbania. Baveno is een 
populaire toeristische bestemming.

In de negentiende eeuw stond Baveno voornamelijk bekend als kuuroord
 voor de rijkste der aarde. Wanneer je over de boulevard loopt 
zie je inderdaad schitterende villa's staan. 







Wanneer je in een restaurant zit aan de boulevard heb je een prachtig 
uitzicht op de Borromeïsche eilanden, helaas hebben wij die niet in de
 avonduren gezien, want ze schijnen prachtig
 verlicht te zijn. 







Vanuit Baveno vertrekken vele veerboten naar deze eilanden, wanneer je
 langs een kapitein loopt wil deze je haast in zijn bootje trekken. Niet aankijken
 en stevig door lopen wil nog wel een keertje helpen.







Na het uitstapje in Baveno rijden we verder over de SS33 naar Stresa. 
Onderweg zien we het eilanden steeds van een andere kant. 
Dit is eiland Isola Superiore.








Eiland Isola Superiore heet eigenlijk Isola dei Pescatori, het eiland karakteriseert 
zich als een romantisch vissersdorp, met kronkelende en smalle steegjes. 
En een lekker visje is hier best te vinden in de vele restaurantjes.  De 
veerboten gebruiken Isola Superiore als
 officiële naam.







Je ziet al de eilanden op een rijtje liggen op de plattegrond, maar je 
moet er toch wel een klein stukje voor rijden wil je weer het
 volgende eiland in beeld krijgen.







Het volgende eiland heet Isola Bella. Dit eiland kun je bereiken met 
een bootje vanuit Baveno en Stresa.







Carlo III Borromeo vernoemde het eiland naar zijn vrouw die Isabella heet.
 Later werd de naam afgekort naar Isola Bella, wat 
"mooi eiland" betekent. 







Het eiland is ongeveer 320 meter lang en 180 meter breed.  Aan de noordkant van 
het eiland heeft Carlo een paleis voor zijn vrouw laten bouwen in Barok-stijl, samen
 met een prachtige tuin. De tuin bestaat uit 10 terrassen die trapsgewijs zijn 
opgebouwd. De tuin is gevuld met antieke beelden en er lopen traditioneel
 een aantal witte pauwen. 







En weer komen we een salamander tegen. Uit het holletje gekropen
 van de boomstam.







Uitzicht over Lago Maggiore vanuit Stresa bij  
Grand Hotel del Borromees....







.....en Pinokkio gewoon voor de deur geparkeerd. 







Rondom de boulevard van Stresa staan op dit moment veel van dit soort bloemen. 
Prachtig om te zien. 

Na dit gedeelte van de SS33 gaan we verder richting Arona. De kustlijn is heel
 mooi om te rijden en met dit weer is het met kappie open zalig. We hebben 
nog geen spatje regen gehad, dus ook hier in Italië zitten ze er 
wel eens naast. 

Wanneer we bij Arona de SS33 blijven volgen komen we vanzelf bij
Sesto Calende, hier moeten we SP69 en de S629 volgen om bij het 
beroemde Rocca Borromeo uit te komen aan de zuidelijke oevers  
van het Lago Maggiore. 







De Rocco Borromeo di Angera, ook wel het Borromeo Castle, is een kasteel 
dat op een oever heuveltop staat. Het kasteel leed schade tijdens de 
bombardementen in de tweede wereldoorlog







De rots van Angera staat in een strategische positie om de handel te 
controleren. In 1449 werd het gekocht door de familie Borromeo, 
die het nog steeds in handen heeft.







Over het kasteel kan ik niet zoveel vertellen, het schijnt een samenvoeging
 te zijn van vijf verschillende gebouwen uit verschillende era, 
van de middeleeuwen tot de vijftiende eeuw: 
de Torro Castellana, Ala Scaligera, Ala Viscontea, Torre di Giovanni Viscont 
en de Ala dei Borromeo, en daar
 is niets van te zien.






We snuffelen overal maar wat rond. En komen allemaal oude 
materialen tegen uit vervlogen tijden







Ik wil naar boven, en natuurlijk nemen we elke verkeerde ingang, 
dan maar even vragen en dan zien we dit. We moeten naar
 boven via de trap en dan wijst het de weg vanzelf.







Eerst dit op ons inlaten werken. Wat een meester
 werken om te zien.







Het is wel een lekker tocht gat en krijgen het zelfs koud, snel naar 
boven en kijken hoe het daar is.







Door deze deur kom je boven. 







Aan de ene kant de kasteel muur en aan 
de andere kant .....







.......een plat dak. Ook is het uitzicht hier prachtig over het
 water kijkend.







In dit barokke paleis, zijn kunstwerken van onschatbare waarde te
 bewonderen; gobelins en schilderijen in de majesteitelijke 
omgeving waarin ze thuishoren. 







Het hangt vol met schilderijen.







En een open haard in bijna elk vertrek. In mei is de Italiaanse tuin 
nog niet zo vol met bloemen.







In het kasteel is ook een museum van Poppen en Speelgoed aanwezig.
Museo della Bambola, is opgericht in 1988, dit was een wens van 
Prinses Bona Arese Borromeo. Het Museum van Poppen en Speelgoed
 toont meer dan duizend poppen. Vervaardig vanaf de 18de eeuw van 
diverse materialen : hout, was, papiermache, porselein, biscuit en doek. 
 Foto's maken ging heel slecht, het was er te donker, kon niet flitsen, 
alles achterglas. Je snapt het al, wanneer je gek bent op poppen 
zeker een keer gaan kijken.







Rond de klok van 4uur rijden we verder. In het route boek staat dat er 
een 35meter hoge koperen beeld aan de overzijde staat aan de westkant 
van het Lago Maggiore, die hadden we boven in het kasteel niet gezien 
omdat er toch een beetje bewolking in de lucht hing. Beeld niet gezien dan er
 maar heen rijden. Het staat er allemaal heel makkelijk maar in de spits tijd
 in Arona rijden met een weg omleiding is niet leuk.We kunnen het niet
 vinden en stellen tommy in, terug naar het hotel. In het route boek zijn
 het nog een paar zinnetjes dan maar in één keer terug. Want het eiland 
Lago d'Orta hebben we al gehad.







Na dit avontuur kan ik je vertellen, vertrouw niet altijd op tommy. We
 moeten vanaf de hoofdweg plots een steile weg omhoog, en zeg nog zo
 "tommy weet zeker een korte weg naar ons hotel". Het wordt steeds 
smaller naar boven toe. Dat is allemaal niet zo erg tot dat Sjaak aan mij 
vraagt hoe breed Pinokkio eigenlijk is...???? Tja we rijden er toch al tussen, 
zal wel passen, en we komen zonder kleerscheuren aan de andere kant,
 waar een klein pleintje is en een paar huisjes. We moeten weer het zelfde 
weggetje terug, op dat pleintje zijn allemaal looproutes te zien die hier vanuit 
verder gaan. En aan deze kant staat dat dit weggetje 1.85 meter breed is. 
Informatie die een beetje aan de verkeerde kant staat...







Daarna gaan we op weg naar het hotel. We zijn iets aan de vroege kant 
en kletsen op de luxe stoelen nog wat na.

En wat eten we vandaag:

We beginnen weer met een Salad Buffet






Dit keer staat er meer salade voor ons, gisterenavond stond er te weinig 
en hebben sommige van ons niets kunnen nemen.







De vrolijke ober schenkt Zuppa di verdure op







of je neemt 
Caserecce di grano duro gamberi e zucchine








Daarna krijgen we
Filetto di gallinella alla mediterranea







nog iets lekkers,  wat een verwennerij allemaal:
Emincée di pollo agli asparagi







en als toetje....
Panna cotta salsa fragole

Het is tegen 22.00 uur wanneer we naar boven gaan. Wat een volle dag, 
hopelijk slaap ik nu wel een beetje.  
Op naar de woensdag...


Corsa Mille Miglia 2014:
Dinsdag 13 mei - rondje Lago Maggiore en Lago d'Orta