Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Enkel eenvoudig


Of is het eenvoudig enkel.....







Een weekend met veel bloemen en een eervolle vermelding voor Loes
Zie haar blog van deze prijsuitreiking. 







Op zaterdag vertrekken we gezellig voor een weekend naar Brussel. Maar
 om nu even heen en weer te rijden, dat gaat niet gebeuren, we gaan 
eerst even naar het Zoniënwoud, dank je wel Aagje voor deze tip. Aagje
 is medewerker bij Landschap VZW en weten alle leuke en
 mooie plekjes in België.








In het Zoniënwoud zitten vast veel bosanemonen, en Aagje heeft niets 
te veel geschreven, een tapijt vol met witte bloempjes. Alleen op de
 zaterdag is het bedompen weer en de bloempjes 
gaan echt niet open.







Maar door de regenval zijn er wel leuke bokeh bubbels te zien en uit de 
goocheldoos komt de verdubbelaar te voorschijn wanneer het zonnetje
 zich even laat zien.







Het was door het donkere weer echt zoeken naar effecten, het schilderachtige
 kwam er maar niet uit. En een bosanemoon die een witte vlek op de foto 
veroorzaakt die gaat gelijk de prullenbak in.







Loes schreef in haar blogje al dat ik veel met één bloempje bezig ben geweest.
 En moet zeggen dat ik in de blaadjes bij sommige foto's het 
schilderachtige gevonden heb. 







Het donkere bos met hier en daar een lichter blaadje op de achtergrond
 geven de anemoon op de foto wel alle aandacht die het verdiend.







Ik heb natuurlijk niet alleen maar enkele anemoontjes op de foto gezet. 
Op zondag scheen het zonnetje en dan gaat het allemaal 
veel makkelijker.







Maar dat komt in het volgende blogje aan bod.

Na de eerste dag als verkenningsdag weten we zeker dat het morgen 
vast weer een mooie dag gaat worden.

 Datum: 15-03-2014

Heikikker

Het hele jaar door zijn ze saai bruin, maar twee dagen per jaar fleuren ze op. En daardoor heeft het zo lang geduurd voordat de heikikker van het wensenlijstje gestreept kon worden. Elke keer waren we niet op tijd. 

Op deze zonnige maart dag gaan Loes en ik naar Gonnie toe, die weet een vennetje met blauwe heikikkers. Even met elkaar mailen wanneer we alle drie kunnen...maar zien op internet dat het al een beetje aan het terug lopen is, zullen we nog op tijd zijn, om de paring mee te mogen maken....





We gaan op maandag we nemen de gok, we stellen Tommy in en zijn rond 
de klok van 11 uur op de plek, het warme lenteweer verleidt de heikikker
 om aan de slag te gaan en dat horen we ook. Wat een leuk en vrolijk geluidje,
 had ik nu ook maar de rietjes mee genomen, dan had ik ze misschien 
kunnen lokken.







We trekken onze regen kleding aan, broek in de regenlaarzen, McGyver tape
 er om heen, zodat er geen water door heen kan komen, regenjas in de broek, 
hoop maar dat dit de goede weg is. Elastiek zit vrij strak van de broek, zal
 zien tot hoe lang het droog blijft. 

De heikikker is best klein, hoe krijgen we dat voor elkaar..?? het vennetje is
 niet diep aan de kant,  maar diep genoeg om er een privé badje van te 
maken. Gelukkig staat de camera op statief, die
 blijft wel droog.






Bij het nakijken van de foto's had ik idee dat ik alleen maar heikikkers 
tussen de pijpenstrootjes had gemaakt, maar na het goed selecteren 
zijn er toch een paar over gebleven 
die toonbaar zijn. 







Terwijl andere amfibieën iets meer privacy prefereren, doet de
 heikikker het open en bloot. 






Deze twee zoeken toch iets aan privacy, diafragma veranderen, om alle
 oogjes scherp te krijgen, in combinatie met de sluitertijd, ga tegen de zon
 in, hoop ik maar dat ik het goed doe, want op mijn schermpje zie in nu 
echt niets met de zon in mijn gezicht. Kan nog net de streepjes in de
 camera zien en het is gelukkig goed uitgepakt.







Vrouwtjes zijn overigens niet zo van onder de indruk van hun blauwe
 gestalte, een mooiere blauwe kleur levert voor het mannetje geen 
extra aandacht op. Ze hebben geen tijd om te selecteren, ze worden 
gewoon besprongen door de eerste beste man. 






Voor de mannen is het onderling wel handig zo'n kleurtje, zo
 bespringen ze elkaar niet.






En zo is het plots tijd om te eten, het is al tegen tweeën, en krijgen alle
 drie wel zin een een pauze. We zitten aan deze prachtige waterkant 
echt te genieten, babbelen met elkaar, lachen om onze eigen gestuntel
 met het struikelpootje. We kletsen gezellig verder en we zien het
 licht al iets mooier worden. 







Ga weer op het zelfde plekje zitten, weet nu een beetje waar de gaten
 zitten en ik zie dit mannetje meteen zitten balgen.  Het vennetje is
 door de zon lekker opgewarmd, de temperatuur van de kikker is ook
 opgewarmd dus ze komen in actie. Het pakken van de bolle wangen
 duurde even, zat er elke keer naast. Dan maar een paar opname's
 achter elkaar maken. 






De heikikker is er vroeg dit jaar, normaal begint de paringstijd pas
 rond de tweede helft van maart. Maar met de nachtvorst van afgelopen
 nacht hoop ik maar dat de kikkers niet te vroeg zijn begonnen. Het 
kikkerdril kan door de vorst kapotvriezen. (24 maart 2014)







Het zonnetje gaat zakken,  alleen er staan aan die kant van de zonsondergang 
een paar hoge bomen. We moeten dus in een korte tijd onze warme
 kleuren weten te pakken.







En tegen de klok van half 6 is de zon echt achter de bomen verdwenen, 
we krijgen het nu echt koud, wanneer ik zo op een plek in het privé 
zwembadje blijf liggen, voel ik niet dat ik zo door en door nat ben geworden. 
Maar nu ik ga staan zakt het water de laarzen in. Zoek waar het vandaan 
komt..zitten er in de regenbroek zak openingen in, waardoor het water
 zo naar binnen is gekomen...

We lopen snel naar de auto, gelukkig schijnt daar nog iets het 
zonnetje zodat we droge kleding aan kunnen doen. 






Loes maakte deze foto, hier zit in nog, maar de hele dag heb ik op
 de rechterkant gelegen, toch maar eens aan een hoekzoeker
 denken..?? Ach het heeft ook wel wat om zo de dag door te komen, 
deze dagen vergeet je toch nooit meer. 

Meiden bedankt voor weer een super
 gezellige dag. 


Datum: 10-03-2014

Klokjes en kussen


Na de voorjaars knallers van het vorige blogje, over de voor je gevoel veel te 
vroege voorjaar, gaan we er weer op uit om nog een kleine glimp van
 de sneeuwklokjes en krokussen op te vangen.






Loes en ik hoeven daar niet ver voor te rijden, de prachtige buitenplaatsen van
 Natuurmonumenten is voor ons om de hoek.







We gaan naar Boekesteyn en Gooilust.







Het is er best wel druk op deze warme dag, maar wat vermaken we ons. Omdat
 het zonnetje zich laat zien komen de bokeh bubbels 
veelvuldig in beeld.






Probeer een rustig beeld te vinden, daarvoor staan er iets te veel. 
Ben niet zo heel snel tevreden.







Uit de goocheldoos proberen we de verdubbelaar uit, het schilderachtige
 kan ik nu niet vinden. 






En met een speelse bui draaien aan de scherpstelring, wanneer hier
 nu een sneeuwklokje voor had gestaan, dan was het
 een toverachtige foto geworden. 







Bij Boekesteyn vinden we de krokusjes, het licht valt hier wel heel erg
 hard op. Kunnen we hier wel iets mee..???






We duiken met de camera zo laag mogelijk, en ik heb geen kantel schermpje,
 lig weer met mijn hoofd diep verdoken tussen de gras sprietjes.
 Jeukt allemaal zo lekker.






Wat een kleur contrast, en waar stel je op scherp. 






Op dit krokusje schijnt de zon iets minder en de foto is gelijk een stuk
 zachter in zijn geheel. 






Wanneer er veel krokusjes staan, blijft het zoeken naar een mooi of 
apart beeld. En alles komt al voorbij op internet, wat is het moeilijk
 zoeken. Geven het niet op en blijven zoeken. Zo gaat er weer een dag 
voorbij waarin we onze buikspieren veel oefenen. Naar de sportschool 
is niet meer nodig in het voorjaar.






De stamper in het blad. Zo maak ik gebruik van de zon 
die heerlijk schijnt.

Klokjes en kussen: wat is het leuk om met kleine kinderen om te gaan. 
Ze bedenken wel een titel voor een blogje.






En wat is het op deze eerste lente dag 
toch prachtig weer.

Datum: 02-03-2014

Aardhommel zwaait.....


Een aardhommel die even een bezoekje kwam brengen bij 
ons in de haven.







Ik had hem nog niet gezien omdat ik met kruiwagen over de
 steiger heen liep.






Maar omdat het al zo vroeg in het jaar zulk mooi weer is, zijn er al veel
 mensen in de haven en een klant vertelde me dat er 
een hommel zat.







Snel mijn camera gepakt, allemaal heel snel, stel je voor dat ik terug kom en 
dat meneer is weggevlogen.






Maar daar had meneer helemaal geen zin in. Bleef netjes zitten en kon rustig 
mijn gang gaan, alleen als ik me even verplaatste ging
 er een pootje omhoog.

Datum: 24-02-2014

"Eislek" toertocht Luxemburg - deel 3

Vandaag een klein rondje door Luxemburg, we gaan vanmiddag weer richting Nederland.

Rond de klok van 9.00 uur krijgen we de vragen voor vandaag in combinatie met de briefing en om 9.30 uur moeten we van start gaan, om rond 12 uur in Bourglinster te zijn. Maar er moet nog afgerekend worden en het is nogal druk bij de balie, we vertrekken iets later. 

De aantal kilometers zijn het niet, +/- 65 kilometer, dat moet te doen zijn. Maar wat voor mooie bezienswaardigheden krijgen we onderweg te zien en hoe snel zijn de vragen te vinden..??  we zullen zien of we rond 12 uur in Bourglinster zijn, heb nu al een klein vermoeden dat het niet gaat lukken, ik zie namelijk in het route boek een foto van een waterval staan en daar wil ik toch wel heel erg graag even spelen met de camera...



Nog één keer van het uitzicht genieten vanuit ons hotel kamer. Ziet er 
weer heel anders uit dan gisteren.







Via Lipperscheid, Erpeldange komen we aan in Diekirch. We moeten
 hier uitstappen om een vraag te beantwoorden. 







Wat is dit een leuk plaatsje, we moeten op zoek naar een kerk en
 dan kijken wat er als windvaan boven op de toren van
 de "Aal Kierch" staat....







We komen er al snel achter dat de mascotte van Diekirch een ezel is. 
Maar waar staat toch die kerktoren...







Jammer dat deze ezel niet mee naar huis toe mag..is weer eens anders
 dan een boompje in de tuin.







Gevonden, hoe kan het ook anders, 
het is een ezel.







Diekirch heeft duidelijk iets met ezels, wat is de gedachten daarachter, het
 gemeentebestuur wou beletten dat er een spoorlijn op het
 grondgebied werd aangelegd, vandaar hun spotnaam " ezels " 







Het kerkje "Aal Kierch" aan de binnenkant. Deur stond gewoon open 
en ga foto's maken. Verzet een paar stoelen die in de weg stonden, verzet
 een kaars, en maak een paar foto's. Zet alles weer netjes terug en loop 
terug naar de deur, schrik ik me toch een hoedje, zit er iemand in het hoekje
 van de kerk met een koptelefoon op en steekt zijn duim ophoog. Gaat
 rustig verder met muziek luisteren en ik loop met een rood 
hoofd naar buiten. 







De ingang van het kerkje, staat tussen de huizen in, met aan 
weerszijde kleine straatjes.







Vanuit Diekirch komen we langs Kasteel Bettendorf. Is helaas gesloten, ziet 
er prachtig uit. Dan alleen maar een foto vanaf de weg gezien.







We hebben vandaag weer zo'n heerlijk Luxemburg weggetje.....







Leuke bochten en we zijn op dit moment de enige van de groep, we stoppen 
op de weg en genieten van dit prachtige uitzicht.







Ik denk dat het de CR128 is, weet het niet zeker, heb helaas geen
 aantekening hiervan gemaakt in het route boek.







En na de laatste bocht, duiken we weer een heel ander gebied in, veel 
bomen, kleine plaatsjes waar we door heen gaan en al snel zijn we
 bij Château de Beaufort.







We hadden hier ook een vraag: Wanneer vond de laatste Rock Classic in 
de ruïne plaats..?? We zien al een klein beetje dat de tijd gaat dringen
 om op tijd aan te komen. We vragen het en 
gaan niet zoeken. 

We zijn hier al een keer eerder geweest, hebben het Kasteel Beaufort
 al bewonderd, wil je deze kastelen tocht lezen 







Vanaf dit punt staat in het route boek "volg Müllerthal " we rijden door Haller, 
Waldbillig, en dan zien we een bordje staan met
 "Schiessentümpel" 





We zien gelijk de waterval lopen, we moeten even verder op parkeren aan 
de linkerkant. Er staan maar een paar ZZZ, is het zo rustig op dit moment. 
Op internet lees ik alleen maar dat er bussen vol even een tussen stop 
maakt met toeristen. We lopen een stukje terug naar de waterval, 
statief laat ik in de auto en maken snel 
een paar foto's. 

De foto's van de Schiessentümpel heb ik al een keer eerder geplaatst,
 het er niet groot, maar wel heel leuk om even rond te lopen.







En we hebben het niet gered, we komen te laat aan bij  Château de Bourglinster, 
de vragen moeten om 12.15 uur ingeleverd zijn, helaas, we hebben zo ons
 best gedaan op de vragen, pech hebben, 
volgende keer beter. 







Om 12.30 uur is de prijsuitreiking en de lunch, wat hebben we een super
 mooi weekend gehad. 
Luxemburg is zo mooi om te zien.







We gaan eerst nog even een hapje eten, we voelen ons heel bijzonder
 wanneer we over de rode loper lopen.







We mogen aanschuiven in "Salle Renaissance" , trapje omhoog en dan
 zien we hoe mooi dit kasteel van binnen is.







En dit was lekkerrrrr....

Joue de boeuf cuite confite
Collection de carottes
Sauce à la bière brune
Gratin dauphinois







En is dit geen vrolijke afsluiter.....







Crème brulée à la vanille
Lait glacé aux agrumes et madeleine aux épices

Rond de klok van half 3 nemen we afscheid van elkaar en bedanken 
Bert & Fenny voor dit prachtig, goed verzorgde, gezellige weekend, 
we hebben echt genoten.

Datum: 6 - 8-09-2013