Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Foto opdracht - Abstract


De bekende flamingo's die afgelopen winter bijna iedereen wel gezien heeft. 
De flamingo's zitten deze winter aan het Veluwemeer. Op waarneming.nl 
opgezocht en met behulp van vrienden via FB gaan wij op eerste 
paasdag naar het Veluwemeer.







En iedereen kan Pasen 2013 nog wel herinneren. Op weg naar het Veluwemeer
 hadden we nog een kleine sneeuwbui, moeten wij weer hebben. Het is koud en de
 flamingo's zijn al drie weken niet meer op internet gezet, maar dat wil 
natuurlijk nog niet zeggen dat ze er niet zijn. 







We komen op de plaats van bestemming en ik heb een kladje gemaakt via 
Google Earth hoe we het laatste stukken moeten rijden. We kunnen niet 
verder, een slagboom, dan maar op het parkeerterrein de auto neer gezet,
 en het laatste stukje lopen. 







We komen het gebouw omlopen en zien in de verte de roze zuurstokjes staan, wat is 
dit gaaf om te zien, en ook nog in een sneeuwbui, die combinatie  is wel heel apart. 
Maar dit is wel heel ver waar ze staan. Gelukkig zijn we dik aangekleed en 
gaan op het strandje zitten wachten wat er gaat komen. 








We maken foto's van een eend, meerkoet, zwanen en al het andere wat voorbij komt. 
Want het ijs wat op het Veluwemeer is ontstaan, daar kunnen de eendjes wel op 
lopen maar de flamingo wil schijnbaar toch water rond zijn beentjes. Ze blijven 
gezellig met z'n alleen staan en kibbelen wel met elkaar.
Wat een donderstenen onderling.







Het is dus wachten tot dat er één gaat vliegen, want dan komt de hele groep 
vanzelf mee. Dat verteld een mede fotograaf die hier al een paar keer is geweest. 
 En wat hebben we een geluk, het ijs begint een beetje minder te worden en er komt 
er één aanvliegen. En gaat op een goed plekje zitten, geen fender in de weg of een paal, 
maar dan gaat de flamingo lopen, en we schuiven met z'n allen op het strandje
 met de flamingo mee, want we hebben alleen de keuze om deze op de kiek te 
zetten. De andere blijven op afstand. 








En dan komt er nog één aanvliegen, toch een mooi geheel zo met z'n tweetjes. 
We krijgen er zelfs een klein zonnetje bij zo nu en dan. 






We maken een praatje met een mede fotograaf en we hadden het er zo over op
 welke afstand de flamingo's nu zouden staan, ik schatte op 20 meter, maar de 
mannen op het strandje vertelde ons +/- 30 meter. Laten we zeggen dat ze op 
25 meter stonden...we nemen de gulle midden weg...







Nummer drie is ook aankomen vliegen, dit hadden we vanmorgen niet gedacht 
dat het ons een keertje mee zou zitten. We zitten echt te genieten, de billen 
worden al wel iets kouder, we klikken vrolijk verder, van deze exotische 
zuurstokjes worden we vanzelf warm. 







Op FB had ik een foto gezien die was omgezet naar zwart/wit omdat deze 
overbelicht was. Maar mijn "foute" foto's liggen al in de prullenbak. Ik had met 
het zonnetje ook wel eens een overbelichte foto, ik wil het effect nu wel gaan 
benaderen en ga op internet zoeken. 







Ik heb veel gevonden, alleen niet exact hoe ik het moest doen. Dan zelf maar met
 de schuifjes spelen. Sommige zullen dit niets vinden, maar ik hou wel een
 beetje van gek doen. 







Deze flamingo serie is ook te bestellen als een kaartje op: 


Leuk om naar vrienden te verzenden, met een kaartje maak je iedereen blij.






De foto's van Loes zijn hier te bekijken.







Ik heb nog een paar flamingo's over in een mapje. Deze gaan zeker ook een keer komen. 
Kan alleen niet zo heel veel doen met mijn rechterarm, het vele werk achter de
 computer, vooral het photoshoppen..;-) heeft een RSI arm opgeleverd. Moet
 dus iets rustiger aan doen, alleen dat is voor mij een moeilijke opgave, voor wie niet 
wanneer je zo'n leuke hobby hebt...Daarom iets minder blogjes en iets minder 
schrijven bij jullie blogjes. Kijk wel, met links scrollen lukt gelukkig, maar ik moet 
even een kleine versnelling terug.







Gelukkig had ik deze foto's al klaar, en hopelijk doen er deze maand
 meer mensen mee...;-)







Voor de volgende maand is het tegenlicht, dat moet toch te doen zijn met het 
zonnetje wat we die we dit jaar zoveel zien...






Wil je de andere maanden opdrachten ook even bekijken, klik dan hier




















Datum: 31-03-2013



Sporen zoeken bij Zanderij Cruysbergen


Het is weer eens zo'n heerlijk dagje dat we de macrolens op onze body
 zetten. Een middagje even er op uit in de buurt. Dit is een klein natuurgebiedje, 
waar we altijd wel iets tegen komen.






Maar wanneer we naar het midden van dit gebied lopen weten we niet wat we zien. 
Wat een kleur, dit is prachtig om te zien.







Maar waar moeten we beginnen, al die kleine sporen zitten wel heel dicht op elkaar. 
Dit is nog niet zo makkelijk.







Het is dus goed zoeken, hier en daar staan er een paar los van de groep. 
We hebben de plantenspuit mee om bokeh cirkeltjes te maken, helaas
 lukt het ons niet. 







En moet deze nu rechts of links staan..?? wat een dun sprietje, adem in en 
afdrukken met de afstandsbediening om maar geen beweging in de 
camera te krijgen.







Deze foto's zijn van vorig jaar, hopelijk staan ze er weer. Dan gaan we weer proberen 
om bokeh cirkeltjes te maken.

Loes heeft haar foto's al eerder laten zien. 

Datum: 13-05-2012

Lieveheersbeestje


Er lopen in het voorjaar altijd wel een paar lieveheersbeestjes in mijn huis.







En in mijn kleine tuintje, waar nu krulgras groeit, dat denk ik een beetje, misschien is
 het gewoon onkruid, ik heb namelijk niet van zulke groene vingers. 







Hoopte ik vandaag ook een lieveheersbeestje tegen te komen, zonnetje schijnt 
een beetje en ik heb wel zin om even uit te proberen of ik een lieveheersbeestje 
 kan temmen...;-)







De hele dag in huis rond gekeken, maar tot 4 uur,  helemaal niets.







Om kwart voor 5 heb ik er één gevonden, camera stond al klaar met de macrolens, 
kon gelijk aan de gang.







Maar eigenlijk moet ik met het eten beginnen. Toch eerst even spelen 
met dit lieveheersbeestje.







Maar wat is deze snel, vliegt gelukkig niet weg, maar handmatig scherpstellen 
dat lukt echt niet.







Dan maar op automatisch scherpstellen en dat stukken makkelijker, 
alleen het scherpstelpunt zit nu wel soms op de verkeerde plek. 







Later zie ik ook waarom het lieveheersbeestje niet weg vliegt, er zit iets aan zijn 
pootjes. Wat het is weet ik niet, maar laat het nog heel even zitten. Want dit lukt
 me nooit geen tweede keer dat een lieveheersbeestje zulke
 kunstjes voor mij doet.







En wat ben ik blij dat ik mijn bloembakken gewoon lekker rommelig laat, 
de kleuren die je ziet zijn van de rode mosjes en een bloempje 
die er tussen zit. 







Dit is toch een super kunstje, daar zit ik dan echt op te wachten...







Hier is het lieveheersbeestje dat draadje aan het proberen weg te halen, ik heb 
hem maar even geholpen, heb nu wel genoeg foto's, en dat was inderdaad de 
reden waarom hij niet weg vloog.






Jammer dat ik de camera niet in de handen had, wat dat was wel een leuke
 afsluiter geweest.







Het zijn er weer genoeg, alleen maar foto's van mijn vriendje, maar kon niet kiezen. 

En met het eten is het ook allemaal goed gekomen...


Weten jullie het nog van elke maand een foto opdracht:
 afgelopen maand waren er maar twee en de uitdaging voor de maand mei is zo leuk...wil je mee doen, het is zeker geen verplichting, kijk dan even HIER


Deze foto's zijn ook te bestellen om als kaart naar iemand toe te zenden. 
Klik dan HIER
Een kaartje is zo leuk om te ontvangen.

Hoe een specht een houten zeilmast gebruikt


Het is even een paar jaar goed gegaan, deze zeilboot met houtenmast ligt al heel 
wat jaartjes in onze haven.








Maar plots heeft de grote bonte specht het door dat deze hol is. En dan kun je
 van alles verzinnen, maar meneer weet van geen ophouden.







De musjes hebben hun nestje er ook al ingemaakt. 







En dan moet het er toch maar een keer van komen. 
De mast gaat van de boot.







Gelukkig weten de mannen waar ze mee bezig zijn en doet de hijskraan
 verder het werk. Maar eerst moet de hijsband de lucht in. 







En daar komt de houtenmast heel langzaam uit zijn koker.








Goed in evenwicht houden en dan kan de houtenmast in stukjes gesneden worden. 
Even opmeten waar de verstaging allemaal zit en dan kunnen de zeilen
 er in gehesen worden.







En zo ziet een gat er uit die door een bonte specht is gemaakt. 
En het was er zeker niet ééntje...