Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





Sacchetto di riso by Incanto Images

Sacchetto di riso of te wel mijn eigen rijstzak gemaakt.






Eerst een formaat van de grote  in gedachten gehad, knippen,  en toen deze onder de
borduurmachine gedaan. Logo stond nog in de borduurmachine dus het was snel gedaan.
Even de kleurtjes gezocht en het logo staat op de rijstzak.






In elkaar genaaid, op de modevakschool hebben we een regeltje geleerd voor
spijkerbroeken te stikken, maar hoe was het ook alweer, de goede pijp in de verkeerde
of net anders om...dat was even een tijd terug, even een spijkerbroek erbij gepakt en
 ik wist het weer.






 Had nog een zak berenvulling in huis, daar kan het toch ook wel mee..?? is lekker
zacht en niet zo zwaar als rijst of bonen...






Zo daar is mijn Saccetto di riso, klaar om gebruikt te worden. Het was de bedoeling
 om deze te gebruiken bij het fotograferen in de auto als bescherming voor het
raam en een goede ondersteuning voor de camera of bij macro fotografie
op de grond.





Dat pakte even anders uit, de vulling is te hard, dus de zak zakt niet in, het was wel
een lekker kussentje voor in de nek wanneer je op de grond ligt. Er moet dus echt
andere vulling in. Of ik maak er nog één, eentje voor in de nek, was best wel lekker,
en één voor op het raam van de auto.





Lieveheersbeestje in ministudio


Met al de regen die naar beneden valt ga je andere dingen doen, even de ministudio
weer uitgeklapt en deze foto's gemaakt.





















Bonte Vliegenvanger

25-05-2012
 In de avond met Loes naar een nestkastje gaan kijken of de Bonte Vliegenvanger ons bezig kon houden. Want dat we hier zijn gaan zitten dat hebben we geweten. Onder een camouflage tent zijn wij voor het eerst gaan zitten om de Bonte Vliegenvanger niet te verstoren. Kan je vertellen dat we dachten dat we dit nooit zouden doen, maar wij worden steeds gekker en heel zachtjes lachend om ons dwaze avontuur, gelukkig zaten we achter een dikke boom en kon niemand ons zien. We worden gelijk leuk verrast door pa en ma met wat lekkers in hun mondje. Dat gaat een leuke avond worden.



We hebben er vanavond een oefening bij, onze lenzen stellen niet automatisch
scherp, oeps, even terug schakelen naar handmatig instellen. De Bonte Vliegenvanger
is al zo klein, en wanneer ze op de achterste tak gaan zitten is het niet te doen, pa en
ma gaan gelukkig ook op de voorste tak zitten, want dan gaat het scherpstellen met
 de hand gelukkig goed.





We hebben ook ruzie met de gaten in het camouflagenet, dan maar een paar stukken
stuk trekken, zo nu is het gat groot genoeg om de lens er door heen te doen.
Wat is het moeilijk om met de hand scherp te stellen, ze zijn zo vlug dat we echt snel
moeten zijn, en dan zitten we ook nog met z'n tweetjes onder het camouflagenet, en
dat geeft wel eens ongewenste beweging, we moeten alle twee aan onze lens draaien.






De licht omstandigheden zijn anders bij het nestkastje dan op de takken, het is constant
 de sluitertijd veranderen om een goed belichte foto te krijgen, maar met het
aanvliegen moeten we natuurlijk wel genoeg sluitertijd hebben om een goede
foto te krijgen.




Had ook nooit verwacht dat deze foto's op het oogje scherp zouden zijn, het gaat
allemaal zo snel, maar wat ben ik hier blij mee...




Heb er een paar tussen uit gehaald, de ontspanknop was in continu stand ingedrukt,
het leek wel een beroemdheid die langs kwam...paparazzi fotografen





























Zo en nu even rust, even kijken of alles goed is met de kinders.











Rupsjes worden heel veel aangeleverd bij de kleintjes, jammer dat ik dit jaar nog
geen rups ben tegen gekomen, het weer is er ook niet echt naar.





Maar nu weet ik ook waar ze allemaal heen gaan, in de mondjes van de kleintjes.





Het was weer een avond die we niet snel zullen vergeten, dank je wel Loes voor dit
mooie plekje.





Corsa Alpino Italia - Silvretta Hochalpenstrasse in Oostenrijk

13-09-2011
Vandaag mogen we zelf onze dag invullen, even uitrusten bij onze prachtige hotel of even een tochtje maken over de Silvretta pas. Wij zijn mee gegaan om te rijden dus we staan weer in de start blokken om deze 314kilometer lange tocht te gaan doen in Oostenrijk.
 De Silvretta Hochalpenstrasse is een panorama weg in het uiterste westen van Oostenrijk, in de provincie Vorarlberg. De Silvretta Hochalenstrasse wordt beschouwd als onder Austria's mooiste panorama wegen.  De bouw van de Silvretta Hochalenstrasse is een interessant verhaal: de weg is namelijk een bijproduct van de bouw van de elektriciteitscentrale van de Silvretta en reservoir. De bouw begon met de uitbreiding van de bestaande paden in 1925. Pas na de Anschluss van Oostenrijk bij Nazi-Duitsland, werd de bouw van een juiste weg weer opgepakt. Veel arbeiders en krijgsgevangenen werden gedwongen om bij te dragen aan de opbouw van de weg.


 De roze lijn hebben we gereden


















 Susch







 Rhätische spoorbaan

Tot laat in de negentiende eeuw was Graubünden een afgelegen en geïsoleerd
deel van Zwitserland.Rond deze tijd kwam het toerisme naar de Alpen op gang,
mede vanwege de vermeende heilzame werking van de berglucht. Het dorp Davos
groeide uit tot een van de eerste vakantieoorden van de streek; toen natuurlijk
alleen nog bedoeld voor de zeer welgestelde, die zich vakantiereizen konden
veroorloven. Pionier op dit gebied was de Nederlander Willem-jan Holsboer uit Zutphen,
die enkele hotels in Davos begon. Een groot probleem bij de ontwikkeling van het
dorp was het feit dat het moeilijk te bereiken was. Holsboer bedacht dat een spoorlijn
het toerisme zou kunnen stimuleren en richtte de  "Schmalspurbahn Landquart - Davos"
op. In 1889 was het eertse gedeelte gereed, van Landquart in het Rijndal naar Klosters.
 Een jaar later was het mogelijk om Davos per trein te bereiken.







 Scuol

Scuol is voor een groot deel afhankelijk van het toerisme. 23% van de werkende
bevolking is werkzaam in de toeristische sector, een groot deel van de overige
inwoners verdient indirect zijn geld ook aan toeristsche activiteiten. Door het
bergachtige karakter van de gemeente Scuol is het overgrote deel van het toerisme
gericht op bergsporten. In het dal wer in 1904 de laatste Zwitserse beer neergeschoten.
De toen 6-jarige berin is opgezet en geplaatst in het plaatselijke museum.






 Jagglshütte




Pians

Pians ligt aan de Bundesstrasse richting Arlberg. Dankzij de aanleg van een tunnel
behorend tot de Arlberg Schnellstrasse werd de plaats ontlast van het doorgaand verkeer.
De naam Pians komt van het Latijnse "Pedaneus", wat "brug" betekend.







 See

Ischgl-See ligt aan het begin van het Paznauntal. Dit dal ligt in West-Tirol en staat bekend om zijn grote hoeveelheid sneeuw dat elk jaar weer valt.







Ischgl






 Ischgl





 Galtür

Galtür is een gemeente in het district Landeck in de Oostenrijkse deelstaat Tirol.
Het dorp, met ongeveer 800 inwoners, ligt aan het eind van het Paznauntal op
1584 meter hoogte, op de grens met Vorarlberg.







de weg van de Silvretta





 Silvretta Staussee - Stuwmeer

De Silvretta Stausse heeft een inhoud van 38,6 miljoen kubieke meter wateer,
 is 2,5 km lang en 750 meter breed. De stuwdam is 80 meter hoog, 50 meter breed
en 432 meter lang.


















Vermuntstuwmeer


















 Richting Vaduz






Kasteel Vaduz

Het Schloss Vaduz - kasteel Vaduz - is het officiële verblijf van de vorst van Liechtenstein. Momenteel is dat Hans-Adem II. Sinds 1938 is het kasteel de vaste woonplaats van de vorstelijke familie. Het kasteel kan niet bezocht worden.






richting Maienfeld



deel 1: zaterdag
deel 2: zondag
deel 3: maandag
deel 4: dinsdag
deel 5: woensdag
deel 6: donderdag
deel 7: vrijdag
deel 8:zaterdag

Kermis in Laren

02-07-2012
 Net zoals vorig jaar gaan we weer de meisjes van de belasting spelen op de Kermis van Laren.  Loes en ik gaan op tijd weg om nog leuk de kindjes in de draaimolen op de kiek te kunnen nemen. Dat was een grote teleurstelling, er draaide geen draaimolen meer.  Wat gaan we vandaag allemaal uitproberen. Ik heb nu mijn D700 bij me met de 24-120mm lens. Hopelijk gaat dat beter als vorig jaar met de D90 en daarop de 18-200, die had er in de schemer al geen zin meer in. Het kon vanavond alleen maar beter gaan. Vanavond was onze missie, flitsen in het donker op het tweede gordijn.


Maar eerst wachten tot het donker wordt.  Er was een leuk zwembad met van die
 luchtballen er in, maar wat stond dat op een verkeerde plek, en wat zitten er van
die zwarte banen in de bal, deze jongen had er duidelijk lol in. Op de achtergrond
 nog wel een paar stoor elementen maar daar kom je op een Kermis denk ik niet
onder uit. We hebben hier even gestaan en lopen door, ook langs de snoepkraam,
de zelfde nukkige man van vorig jaar stond er, we hebben maar geen kleurige
lollie's op de foto gezet.



Maar wat ga je doen tot dat het donker is en geen kleine kindjes te zien zijn,
 dan maar het spookhuis op de kiek zetten...geen lange sluitertijd bij nodig...



 Mission Space in detail pakken, dat was voor mij één van de opdrachten voor mezelf,
rondingen, details en spelen met de lange sluitertijd.



Wat is het dan toch nog moeilijk om op het goede moment af te drukken.
Proberen om de hoeken te gebruiken van de camera en Mission Space. 







 Zweren en zwaaien, lange sluitertijd, en ronding, krijg er zin in voor vanavond,
 het gaat lekker, en vooral ook de muziek, heerlijk om lekker mee te zingen terwijl
niemand het hoort, muziek staat toch altijd veel te hard. Alleen ik kan niet
stil staan wanneer ik lekkere muziek hoor. Gelukkig was het niet zo druk...






Net niet in de hoeken, kan er wel een keertje naast zitten...



 En dit blijf ik leuk vinden om te doen, sluitertijd moet niet te lang zijn, op het
goede moment de ontspan knop indrukken, er zijn ook vele foto's de prullenbak
ingegaan omdat ik soms net te laat was.






 Met deze attractie waren we vorig jaar ook heel lang bezig geweest, nu ook weer,
maar blogje mag niet te lang worden. Maar moet zeggen de 24-120mm doet het goed
 in het schemer, straks nog in het donker. Maar tot nu toe gaat het super.












Bij de botsauto's is het allemaal wat moeilijker om wat ik in mijn hoofd had uit te voeren, maar het is gelukt, strepen van de auto's.

 Het advies van Loes om het boekje van de D700 mee te nemen was een goed idee.
Maar wat heb je aan een boekje als het er niet in staat hoe en wat je moet doen
 bij flits synchronisatie. Want dat was de oefening die we vanavond zouden gaan
uitvinden hoe dat werkt en welk effect we zouden krijgen.






 Had thuis wel gevonden dat ik in het Menu, potloodje, persoonlijke  instellingen menu, Bracketing/flits is E. En dan E2 , langste sluitertijd bij flits. Maar tijdens onze koffie
break, zit ik te oefenen maar het gaat helemaal niet goed, de flits gaat meteen af.
Wat die ik fout...er zitten ook zoveel knopjes op het toestel, en Loes had opgezocht
dat het "rear Sync" heet. Met "rear Sync" ( eind Synchronisatie) gaat de flits af juist
voordat de opname gereed is. Indien in het donker een foto wordt gemaakt met
een belichting van 1 sec dan zal aan het eind van de opname, vlak voordat de opname
stopt, de flits afgaan.





Deze methode wordt gebruikt bij het fotograferen van bewegende objecten , kan je
zeggen dat de superjet bob, zeker snel kan gaan. Wat had ik hier even graag in
gegaan, vroeger met mijn paps heel wat keertjes in gezeten, en dan maar
schommelen om nog hoger die bocht in te gaan, als +/- 8 jarig meisje kon het
allemaal niet gekker...





Ik heb gevonden hoe je het woordje "rear Sync" op je schermpje kunt toveren, want
 zo zie ik het soms, je drukt aan de linkerkant het flitser knopje in en je draait aan je sluitertijd wieltje, nu heb je de keuze rode oogjes of rear. Maar dan heb je nog de
keuze van de sluitertijd instellingen. En dat heb ik maar gegokt.





Het is aan de beelden wel te zien dat het gelukt is, wat hebben we er een hoop draaierig
er uit zien komen.






Volgend jaar gaan we zeker weer, dan gaan we een keer het spookhuis in of zo. Het is
ook zo gezellig om met elkaar te babbelen over wat we kunnen doen en hoe we het
moeten doen, en komen altijd weer te laat thuis.





Maar daar is het Kermis voor.

En wat doet de 24-120 op de D700 het goed in het donker. Daarmee moet ik toch
eens vaker op stap gaan.



Bovenstaande foto was een test foto, maar we hebben besloten om daarmee dit
keer te openen, de kerk van Laren. En ik ben nog niet zo handig met shoppen,
ja wel in de winkel hoor, maar nog niet op de computer..;-) krijg het huisje er niet
beter op.