Incanto Images Fotografie

Incanto Images betekent betoverende foto's.
Ik hoop dat de betovering werkt en dat je kan genieten van de foto's.
Van macro- tot landschapfotografie en alles wat daar tussen in zit.





De kleine lammetjes van Eemnes

25-4-2011
Jullie zien het al, ik ga niet de herfst in maar ga even terug naar het heerlijke voorjaar van dit jaar.
Weten jullie het nog, wat was het fantastisch weer.
Ik ben niet zo'n lammetjes fan, maar deze kon ik niet in de prullenbak doen.

Op deze mooie dag hebben we een boottocht gemaakt in het Naardermeer en daarna zijn we doorgereden naar Eemnes.

Van de boot tocht komen de foto's ook nog, wanneer je nieuwsgierig bent kun je alvast even bij Loes kijken, want die is heel mooi op schema.
Ik was vroeger met mijn fotoalbum altijd al te laat met plakken dat ik het eerste uur de bomen niet meer door het bos heen zag.
Maar het makkelijke is nu dat er datum's bij staan....;-)

BMW z3 Rally - Noord-Holland

22-05-2011
"In het Hol van de Leeuw" heet deze rally ook wel.
Het is ook wel toepasselijk want we zijn op bezoek bij de Mercedes Benz Dealer Gomes in Alkmaar.
Wanneer wij aankomen zien we allemaal Benz sterren op de Z3 en Z4 auto's.

Als eerste komen we langs het Stoommachinemuseum in Medemblik, tijdens een rally proberen we wel iets van de provincie te zien.
Het Stoommachinemuseum is gevestigd in een gebouw, dat in het verleden dienst heeft gedaan als stoommachinegemaal.
Het Stoommachinegemaal  de "Vier Noorder Koggen" wordt gebouwd, bestaande uit een ketelhuis met schoorsteen, een stoommachine, twee schepraderen en twee vijzels.
Voorts staan op het terrein van het gemaal een kolenopslagplaats, een huis voor de machinist en een smederij.

Het gemaal moet de molens in de polder assisteren bij het wegpompen van water uit de polder naar de Zuiderzee.
Op zich zijn de 15 molens ten zuiden van Medemblik voldoende om deze taak zelfstandig te vervullen.
Ze pompen het water in een molenkolk (vijver) die verbonden is met een machinekolk en van hieruit kan het water de Zuiderzee in.
Als het water in de Zuiderzee echter te hoog staat, kunnen de molens het niet meer bolwerken en wordt het gemaal in werking gesteld: de verbinding tussen de molenkolk en machinekolk wordt dan gesloten en de schepraderen van het gemaal brengen het water vanuit de molenkolk naar de Zuiderzee.
De vijzels werken in deze tijd als de schepraderen niet in gebruik zijn (als de molens niet voldoende water kunnen pompen).
In deze tijd bestaat het gemaal uit het noordelijk deel van het huidige gebouw, te herkennen aan de vloer met de gele tegels.
In 1897 worden de schepraderen en vijzels vervangen door vier centrifugaalpompen.
Ook komen er twee nieuwe stoommachines als vervanging van de oude.
Het ketelhuis blijft hetzelfde.
Het trapsgewijs pompen via de molenkolk is niet langer nodig, want het water kan nu rechtstreeks vanuit de polder naar de Zuiderzee gepompt worden.
De molens doen weliswaar nog steeds hun werk, maar de boeren verlangen een beter drooghouden van de polder. In 1905 is er bijvoorbeeld gedurende langere tijd geen wind (157 dagen), deels gecombineerd met een te hoge waterstand van de Zuiderzee (31 dagen).
De molens zijn voor hun functioneren afhankelijk van de wind en de lange windstilte brengt veel wateroverlast met zich mee.
1981
Een belangrijk jaar voor de toekomst van het gemaal: het wordt op de lijst van historische monumenten en gebouwen geplaatst.  

Vanuit Medemblik rijden we over de dijk via Andijk, Oosterdijk naar Enkhuizen.

Met prachtige vergezichten onderweg.

Oosterdijk vuurtoren " De Ven"

De toren is gebouwd in 1699-1700 en is hiermee een van de oudste vuurtorens van Nederland.
De toren heeft een hoogte van 15 meter en de lichthoogte is 17 meter.
Boven de ingang bevindt zich een cartouche met de namen van de stichters.

 De toren is een van de drie lichtopstanden die zijn aangelegd om de route vanaf de Waddenzee aan te geven naar Amsterdam.
Samen met soortgelijke torens bij Marken en een bij Durgerdam zorgden zij ervoor dat scheepvaart van zee naar Amsterdam en vice versa begeleid werd.
De bouwkosten voor deze drie torens werden geraamd op 16.000 gulden, waarin de Staten van Holland voor 8000 gulden zouden bijdragen.
Van deze drie torens is alleen De Ven nog de originele.

Op 16 april 2009 werd het licht gedoofd, omdat de sectoren de vaargeul vanaf Lemmer niet goed meer konden markeren.
Na protest is het licht op 21 oktober 2009 toch weer ontstoken.
De rode sectoren zijn verwijderd.


Na even uitgewaaid te zijn komen we in Enkhuizen aan.

Haven van Enkhuizen met op de achtergrond de "Drommedaris"

De Drommedaris, of Ketenpoort is gebouwd in 1540 als stadspoort, onderdeel van de stadsmuur die Enkhuizen toen omringde.

Tevens was het een verdedigingstoren die waakte over de havens van de stad en uitzicht had op de toenmalige Zuiderzee.
Blijkbaar vond de bevolking dat het gebouw er uit zag als een "dromedaris" (met één "m"), want de bijnaam stamt al uit deze begintijd.
Waar die tweede letter "m" vandaan komt is eigenlijk een mysterie...
Mogelijk is het gebouw vernoemd naar het VOC-schip met gelijke naam dat gebruikt werd door Jan van Riebeeck toen hij Kaap de Goede Hoop "ontdekte"
De Drommedaris bleef echter het havengebied domineren met zijn kanonnen, samen met andere verdedigingswerken.
Zo’n honderd jaar na de eerste bouw en na de tachtigjarige oorlog tegen de Spanjaarden, is De Drommedaris in 1649 opgehoogd tot zijn huidige hoogte.
Het waarom is niet helemaal duidelijk.
Naar alle waarschijnlijkheid had het iets te maken met het kunnen inhangen van het inmiddels beroemde carillon.

Een van de vele gezellige straatjes van Enkhuizen

De huisjes staan echt scheef.

Toegangspoort van de haven in Enkhuizen
Vanuit Enkhuizen maken we een mooi tochtje langs de dijk, maar het is zo koud dat we eigenlijk geen zin hebben om nog meer uit te stappen.
We rijden dus door naar ons eindpunt Marken.

In Marken loop je eigenlijk als eerste de klompenmuseum binnen.
De klompen op Marken waren vroeger vaak donkerbruin geverfd met daarop geschilderde rode of roze roosjes met licht- en donkergroene blaadjes.
Daartussen werd dan de naam van de draagster geschilderd.
De aanstaande bruidegom maakte tijdens het varen bruidsklompen voor zijn bruid met kerfwerk bestaande uit toverknopen of drievoudige krakelingen, die alleen tijdens de bruidstijd gedragen werden.
 Daarna stonden ze op een bankje voor het pronkbed
Wat een klop al niet kan betekenen.

We moeten wel door Marken heen lopen, er staat een drankje klaar bij Hotel/restaurant "Hof van Marken". Nu is dat niet zo erg wanneer het zonnetje een beetje had geschenen. Maar nu dat we hier toch zijn, doen we onze jassen tot bovenaan dicht en gaan even de haven door lopen.

Von haar dag is weer compleet, molens op klompen, die had ik nog niet in de verzameling.

De haven van Marken.


En het "Paard van Marken" had er graag even heen gelopen, maar ik weet dat het een aardig stukje lopen is en we waren eigenlijk al koud genoeg geworden.
Volgende keer dan maar even bij de vuurtoren kijken.
Von is een beetje aan het warm worden.
Leo heeft deze foto gemaakt, ik maak zoveel foto's voor de BMW Z3 site dat Leo het nu ook maar een keer nodig vond dat ik er een keer op sta.
Dank je wel Leo.

P.S. Iedereen bedankt voor het meedenken en tips te geven bij het vervagen van een foto. De eerste keer is altijd moeilijk....;-)

Cheeta - Acinonyx jubatus

Het gaat weer kouder worden, in het winkeltje komen nu niet zo veel mensen om een potje antifouling te kopen om onder hun boot te smeren...;-)
Deze foto stond al heel lang in de wacht om onder handen genomen te worden.
Bij deze foto was het hekwerk wel heel goed zichtbaar en we hebben niet voor niets Elements 9 dus vandaag even een boek erbij en aan de gang er mee.
Moet zeggen, was best nog wel even een puzzeltje om het goed voor elkaar te krijgen, had bij Elly ook beelden gezien en was daar verrast over hoe mooi het eigenlijk gaat worden wanneer je vervaagt.
De vervaging kan je zelf instellen, dit is 50%, volgens mij iets te veel, maar hier zullen de meningen verschillend over zijn.

De cheeta, ook wel jachtluipaard genoemd, is het snelste landdier ter wereld!

Het jachtluipaard is een slank en lang dier.
Bovendien is hij erg gespierd.
Zijn poten zijn lang, hiermee kan hij zich hard afzetten.
Hij heeft een groot hart en grote longen.
Zijn lichaam is echt gebouwd om snelheid te maken.
De cheeta eet middelgrote prooien van 20 - 50 kilo zoals Thompson gazelle, impala en grantgazelle.
Ze eten erg mager vlees met veel spieren.
Ze kunnen erg slecht tegen vet vlees, daar is hun darmstelsel niet tegen bestand.
Het handelen in de vacht van cheeta’s is verboden.
De cheeta wordt met uitsterven bedreigd doordat het leefgebied steeds kleiner wordt en de genetische diversiteit steeds minder is.
Cheeta’s krijgen daardoor sneller ziektes en inteelt komt steeds vaker voor.


Snaveltjes uit Dierenpark Amersfoort

De vale gier komt voor in bergachtige gebieden in kale, dorre streken zonder veel bomen.
Ze broeden langs steile kliffen en leven in kolonies van 5 tot 50 vogels.
In een deel van hun verspreidingsgebied zijn vale gieren bedreigd.

De gieren in dierenpark Amersfoort zijn opvangdieren die op de één of andere manier gewond zijn geraakt, bijvoorbeeld door hoogspanningskabels of een auto-ongeluk.
Dierenpark Amersfoort doet mee aan een uitzetprogramma om jonge gieren in de natuur terug te plaatsen.
De jongen uit dierenpark Amersfoort gaan eerst naar Artis om daar te leren vliegen in hun grote vliegkooi.
Van daaruit gaan ze naar de Balkan.
 
In de volière van Dierenpark Amersfoort vliegt een bonte groep parkieten rond.
De halsbandparkiet komt oorspronkelijk uit Afrika en Zuid-Azie.
De parkietenvolière in Dierenpark Amersfoort dient als opvancentrum voor parkieten die als huisdier niet meer gewenst waren.
 
De rosella is één van de meest bekende en kleurige parkieten.
Het is een Australische platstaartparkiet.
Deze vogels vind je in de buitenvolière van Dierenpark Amersfoort.
Het is zeker de moeite waard om deze vogel eens te komen bewonderen.



De zandvlakte op de Veluwe

 22-09-2011
Vandaag ook even naar de Wildbaan geweest op de Veluwe, welke fotograaf doet dat niet in September..?? volgens mij allemaal. Wat een poppenkast is het daar, maar wel heel gezellig en je hoopt op de beste foto's.
Vandaag met Loes er naar toe gegaan.
We zijn iets over 9en bij een vogel uitkijkhut, helaas al bezet door Greet en Arjen.
We hadden ook via de mail vandaag afgesproken met een paar bloggers om elkaar daar weer een keer te zien.

Toen Greet en Arjen weg waren rond de klok van 11 uur hadden Loes en ik heel even het hutje voor ons alleen, maar er was niet zo veel te zien. En toen Ghita en Miranda er bij kwamen hebben we die even de ruimte gegeven.

Tijdens het lopen naar de auto komen we  Gonnie tegen. Die kunnen nu gezellig met z'n drietjes in het hutje gaan zitten.
Het was de bedoeling dat Loes en ik naar Het Aardhuis zouden gaan, maar besloten om de auto alvast op de wildbaan te zetten en dan daar maar even een paar foto's maken.

Moet zeggen ik heb het er naar mijn zin gehad, kale stammetjes in het zand. Het enige nadeel was dat het waaide, het zat soms ook tussen de tandjes.

De stuifzand landschappen op de Veluwe zijn ontstaan door menselijk handelen.
Door de massale kap van bos ontstonden er grote lege plekken in de bossen waarop men vee liet grazen. Dit werden later heidevelden die door het afplaggen veranderden in zandvlaktes, een soort woestijnen.
Deze zandvlaktes waren in het verleden een ernstige bedreiging voor het gebied.
De zandvlaktes breiden zich langzaam maar zeker uit met als risico het verdwijnen van dorpen en nog meer bos-en heide.
Door het ingrijpen van Staatsbosbeheer begin 1900 werd door middel van bomenplant voorkomen dat de zandvlaktes nog groter werden.
De zandverstuivingen zijn vandaag de dag fascinerende landschappen waar een bijzondere flora en fauna aanwezig is.
Door de invloed van de wind veranderd het landschap van de zandvlaktes voortdurend en zijn er de meest fraaie zandduinen te zien.




Hier en daar staat er nog een boom.


En zo maak ik de foto, gemaakt door Loes. Hier kun je ook goed zien hoe open het allemaal is op dit gedeelte.
De bronst komt in een volgend blogje

Rode Rivierkreeft - Procambarus clarkii

13-07-2011
Vorig jaar kwam deze rode rivierkreeft  ook over ons terrein.
Toen er mee in de krant gestaan maar helemaal vergeten om hem ook eens van dichtbij op de kiek te zetten.

Toen hij weer over de dam kwam, werd ik even ingelicht en vlug mijn macro lens op de camera en foto's maken.
De rode rivierkreeft  komt oorspronkelijk uit de zuidoostelijke Verenigde Staten en Mexico,en leeft in zoet water.
Volwassen dieren zijn roodachtig, op de scharen zitten felrode puntjes.
De grootte van een volwassen exemplaar is minimaal 12 cm en maximaal 17 cm.

Met de invoer van rode en andere Noord-Amerikaanse rivierkreeften is kreeftenpest in Europa ingevoerd.
De inheemse soort kreeft, de Europese rivierkreeft is hier niet tegen bestand en is daarom in grote delen van Europa uitgestorven.
Mede hierdoor heeft de rode rivierkreeft zich snel kunnen uitbreiden.

 De rode rivierkreeft verspreidt zich ook door afstanden over land af te leggen, dit in tegenstelling tot de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft. Dit kan voor flinke ecologische effecten zorgen, omdat zo ook geïsoleerde poelen bereikt kunnen worden. De kreeften kunnen dan flinke schade aanrichten aan de vegetatie en de opgroeiende amfibieën in deze poelen.

En even een beetje eten van deze slablaadjes.

Von in zijspan van Gebroeders Steenbergen

Sommige van jullie vragen wel eens of er foto's zijn uit de racerij periode van mijn broer. Ik ben gaan spitten en heb wat gevonden, in die periode was het niet van we schieten maar raak, wat niet goed is gaat de prullenbak in.
En ik was degene die altijd met de camera om de nek de foto's van het Petro Racing Team maakte. ( Peter de Boer, Ronny Vergouwe en later kwam Marcel Frank erbij) dus erg veel foto's van mij zijn er niet.

Cees Leijdekkers is een beetje de organisator van dit evenement in de begin jaren. Hij heeft de zijspan klasse weer bij elkaar gehaald zodat hun ook op de ONK ( open nederlandse kampioenschappen) op het TT van Assen mee konden rijden. In de pauze van deze dag was er de mogelijkheid om in de zijspan bakkie mee te rijden. Daar zegt Von geen nee tegen. De opbrengst was voor Riders for Health, er moest wel eerst een formulier getekend worden dat alle risico voor jezelf was.

Ik had met Gebroeders Steenbergen, in dit geval met Paul, want ik pikte nu René zijn plekje in, afgesproken dat ik bij hem in het bakkie mag zitten.  Omdat ik al verschillende jaartjes mee loop met mijn broer en zijn maatjes, zagen de fotografen mij in het pak van mijn broer lopen, "wat ga jij doen" was de vraag, " ook mee rijden" en toen kwamen de zenuwen.  De bewuste fotograaf zou mij wel even in het bakkie op de foto zetten. Gelukkig heb ik deze van hem gekregen, anders waren er geen foto's geweest.

Bijna klaar om te vertrekken, alles paste ik van Ronny. Maar wat zit zo'n pak toch raar, kon me er haast niet in bewegen. Gelukkig is dit zijn reserve pak, is ook wel te zien, sommige plekken zijn echt dun aan het worden.

Gebroeders Steenbergen worden ook wel de Dynamic Twins genoemd. Soms wist ik ook niet wie wie was.

Deze foto heeft in de Kickstart motorblad gestaan. Hier krijg ik uitleg wanneer ik buiten het bakkie moet hangen.

Je ziet jammer genoeg niet hoe snel het gaat, maar reken maar dat het gas even open ging.

Dit was het jaar er op, was wel blij dat er nu meer actie in de foto zit, dit is zo gaaf om mee te maken. Laat ik het zo zeggen, je bent jong en je durft nog wat...;-)

En hier zie je de snelheid, en hij was al aan het afremmen voor de eerste bocht van het TT circuit van Assen.
Wat was het een mooie tijd om met mijn familie dit allemaal te doen, Ronny en het team waren natuurlijk de rijders maar onze hele familie was er mee bezig.